Grand International Champion Barça d’Or of Bedrock (2010 – 2013)

Na anderhalf jaar behandeling met vochtafdrijvers en hartmedicijnen op nog geen 3 jarige leeftijd overleden aan de gevolgen van HCM.

Slaap zacht lieve Barça vriend, je hebt hard gestreden maar de HCM maakte je longen en je hartje kapot.
We missen je nog elke dag. Nikita het meest van al!

Lees hieronder Barça’s verhaal.

Barça d'Or of Bedrock

Helaas weten wij zelf maar al te goed wat HCM inhoudt.
Onze lieve Britse Korthaar Barça d’Or of Bedrock was op de leeftijd van 14 maand aan mooie showcarrière bezig en zou van een macholeventje als dekkater beginnen genieten.
Vol goede moed lieten wij onze kater testen op Felv, FIV en bloedgroep. Hij testte op beide negatief en had bloedgroep A.
Hiermee waren wij natuurlijk zeer tevreden. Ook de PKD-test was negatief.

Hartverscheurend was echter de diagnose dat Barça HCM had. Dit was reeds op 14 maand duidelijk zichtbaar op de echo bij dr. Putcuyps.
Barça moest alle stress vermijden, dus einde showcarrière.
Wij lieten hem zo snel mogelijk castreren en zelfs de castratie hield voor hem een gezondheidsrisico in.

Het werd een moeilijke periode met driemaal daags Furosemide, een vochtafdrijver om het vocht uit zijn longen te proberen houden en iedere morgen een spuitje Prilium “siroop” tegen hartinsufficiëntie. We zorgden ervoor dat er telkens ’s morgens, ’s middags en ’s avonds iemand van het gezin naar huis kon om Barça’s medicijnen toe te dienen.
Hij was nog steeds heel gelukkig en wilde verder leven! En wij wilden natuurlijk onze lieve teddybeer niet kwijt.

Helaas werd het ziektebeeld na verloop van tijd duidelijker.
Barça werd sneller moe en kortademig. Bij drukte om zich heen begon hij al snel te hijgen.
Hij at nog goed, speelde en spinde, maar we merkten dat hij het moeilijker kreeg.
Op de leeftijd leeftijd van 2,5 jaar kreeg Barça een trombose in de achterpoten en raakte verlamd.
We dachten dat het voorbij was, maar als bij wonder en met een fikse portie wil om te leven is onze sterke kater hier terug doorgesparteld. Na 2 dagen wankelde hij opnieuw op zijn pootjes en na een week sprong hij opnieuw op schoot.
Wij waren dolgelukkig en begrepen maar al te goed dat hij door het oog van de naald was gekropen.

Enkele maanden later sloeg het noodlot opnieuw toe en moesten we afscheid nemen van een prachtige kat die ons nog geen 3 volle jaren met zijn gezelschap mocht verblijden. Dit wensen wij niemand toe.
Hadden wij Barça niet getest op HCM, dan had hij sowieso 1 of 2 nestjes kittens verwekt alvorens wij enige uiterlijke verandering aan hem hadden kunnen merken. Zijn kittens zouden een grote kans op HCM gehad hebben en dit zou alweer veel verdriet hebben opgeleverd bij nieuwe baasjes.

Het is moeilijk om op deze manier met je neus op de feiten te worden gedrukt over het belang van HCM-tests, maar wij hopen dat ons verhaal over Barça mensen twee keer doet nadenken alvorens niet-geteste kittens aan te schaffen.
Een HCM-test geeft geen 100% uitsluitsel, maar zonder test speel je russian roulette.
Wij hopen dat op termijn alle HCM-besmette katten uit de fok kunnen gehaald worden zodat niemand dit nog hoeft mee te maken.